作词 : ฟองเบียร์
作曲 : ปฏิเวธ อุทัยเฉลิม
ชีวิตบางคน
ดิ้นรนจนเกินคำว่าพอดี
ที่มีก็ดูว่าน้อยอะไร
ได้มาก็ยังไม่ค่อยพอใจ
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น
กำลังแข่งขัน
แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร
บังเอิญว่าฉันมีเธอ
ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหวก็หยุด
และมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ
ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข
ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ
ชีวิตบางคน
วิ่งวนไม่เจอคำว่าพอดี
เพราะมัวแต่มองที่หมายไกลไกล
ไม่เคยจะลองค้นหาข้างกาย
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น
กำลังแข่งขัน
แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร
บังเอิญว่าฉันมีเธอ
ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหวให้หยุด
และมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ
ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข
ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ
โว้โว เอ้เอ อื้ออือ โน้โน นาฮ้าอา เย้
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น
กำลังแข่งขัน
แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร
บังเอิญว่าฉันมีเธอ
ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหวให้หยุด
และมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ
ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข
ในทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ